ابوشراحیل رماح بن ابرد مریابوشراحیل رماح بن ابرد مری، معروف به ابن میاده از شعرا و سخنورانی بود که هر دو دولت بنی‌امیه و بنی‌عباس را درک کرد و سرانجام به سال ۱۴۹ ق درگذشت. ۱ - معرفی اجمالیابوشراحیل، رمّاح بن ابرد بن ثوبان بن سراقة بن قیس بن سلمی ظالم مرّی، به مادرش که زنی ایرانی بود و میاده نام داشت نسبت داده شده؛ بنابراین به وی ابن میاده می‌گویند. وی سخنور و صاحب اشعاری ظریف بود که هنوز به شعر او استناد می‌شود. بیشتر شعر او هجو است. وی از جمله کسانی است که هر دو دولت اموی و عباسی را درک کرد. معاصر ولید بن یزید بوده و در اوایل دولت بنی‌عباس می‌زیست. او منصور و جعفر بن سلیمان عباسی را مدح کرده است. محبّت وافری به زنی به نام «ام جحدر» دختر حسّان مرّی داشت. و او را از پدرش خواستگاری نمود ولی پدرش به دلیل رابطه آن دو و آوردن نام دختر در غزل‌های او مخالفت نمود. بعدها او را به ازدواج مردی از اهل شام درآورد. ۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۶. |